dr Michał Mularczyk – dietetyk, internista, kardiolog interwencyjny
www.bezkalorii.pl
Nawyki żywieniowe wpajamy dzieciom od urodzenia – większość jest fatalna w skutkach.
Dzieci nabieraja przyzwyczajeń dotyczących jedzenia przy każdym posiłku. Tłumaczenie “pewnego dnia nauczę go zdrowo jeść” jest oszukiwaniem siebie i robieniem krzywdy dziecku. Wspólne posiłki powinny trwać wystarczająco długo, by każdy – duży i mały – zdążył niespiesznie przerzuć i połknąć. Równie ważne ja to, co znajdzie się na talerzu jest to, jak jemy.
Najczęstsze błędy żywieniowe wpajamy dzieciom my, rodzice – od dnia narodzin. Jedz szybciej, popij herbatą – samo to tworzy patologię w trawieniu.
Co powinniśmy mieć w żołądku?
Do żołądka powinna trafić treść pokarmowa dokładnie pogryziona wraz ze śliną i wstępnie strawionymi cukrami. Jak tam już trafi to powinna zalegnąć na godzinę lub dwie i nie wolno jej przeszkadzać. Uwaga, ważne ! Zanim ta treść trafi do żołądka, to ten żołądek powinien móc się obudzić. Oznacza to, że od momentu obudzenia do posiłku powinno minąć przynajmniej 40 minut, chyba, że ktoś się budzi chłodny, bo są też takie osoby. W niektórych przypadkach żołądek potrzebuje nawet godziny, żeby się obudzić – to kwestia indywidualna.
Jeśli żołądek jest nieprzygotowany
Podanie pokarmu na niegotowy żołądek może spowodować pewien rodzaj odleżyny, czyli wrzód pokarmowy. Dziwimy się, że 12-letnie dziecko ma wrzody i zachodzimy w głowę, czy dostarczamy dziecku jakiegoś nadzwyczajnego stresu. Nie, wystarczy, że każemy dziecku jeść śniadanie o wiele za wcześnie. Mama jest przecież wyedukowana i wie, że nie można wypuścić dziecka bez śniadania z domu, a więc mu je wpycha, niemalże ugniatając nogą, a dziecko mówi na to nie. I jest to pierwszy bardzo ważny błąd.
Dokarmianie na siłę
Drugi błąd główny – dziecko mówi, że jest głodne i dostaje jabłko; dziecko zjada połowę owocu i mówi, że już mu nie smakuje – to jest jego sposób informowania, że już się najadło. Nie zna wyszukanych wyrazów. Organizm mówi wystarczy, dziecko nie chce dalej jeść, a matka je straszy i zmusza je, żeby jadło, bo ona przecież nie będzie marnować jedzenia. Dziecko wzrusza ramionami i zjada to jabłko. W tym momencie zaburzamy już ośrodek głodu. Ten ośrodek głodu mówi: Stasiu, nie jedz, a Staś odpowiada: matka mi kazała. To może wywołać problem.
Najpierw powoli, jak żółw ociężale
Kolejna rzecz to pospieszanie przy jedzeniu, naciski, że wszyscy już zjedli, a dziecko się guzdrze. Nie, ono ma jeść powoli i uczmy się od niego. Na ogół ten, co je wolno jest szczupły. Nauczmy się takiego postępowania: pijemy przed jedzeniem, a w trakcie, czy do godziny-dwóch po posiłku w ogóle nie pijemy.
Dlaczego? Dlatego, że białko najlepiej trawi się w żołądku przy bardzo niskim PH, czyli przy dużej kwasowości. Jeżeli kwaśność będzie mniejsza, a współczynnik PH wyższy, to w tym momencie słabiej działają nam enzymy trawienne. Gdy popijamy, to rozcieńczamy sok trawienny, a niektórzy jedzą tak szybko, że niestrawione części białka trafiają do jelit, które sobie z tym w ogóle nie poradzą. Kawałki białek tam gniją i mogą powodować rozmaite choroby. Są to podstawowe błędy co do techniki jedzenia.
Co jeść, panie doktorze?
To zależy od tego, co kto lubi, jakie mamy przyzwyczajenia kulturowe, etc. Jest jeszcze jedna bardzo ważna rzecz: jedzie rodzic na wakacje z dziećmi i na stacji benzynowej upomina je, by nie piły, bo będą sikać, a on chce dojechać w konkretnym czasie na miejsce. Trudno. Trzeba pić i sikać i przestrzegam przed tym, by uczyć nasze dzieci takich rzeczy. Nieświadomie wprowadzamy je w bardzo trudne choroby, bo nabyte w dzieciństwie przyzwyczajenia są bardzo silne. Polecam książkę „Siła nawyku”, która pokazuje, że ucząc dziecko czegoś niewłaściwego powodujemy, że to przyzwyczajenie zostanie z nim do późnej starość. A potem na starość ludzie nie wiedzą, dlaczego są chorzy.
Zobacz też:
