dr Daniel Kozyra – ortopeda
klinika Softmedlaser
Siadanie nie jest proste, dlatego trzeba dać dziecku czas na naukę tego trudnego procesu
Podstawowa sprawa to stabilizacja tułowia
Siadanie jest możliwe dopiero gdy maluch umie stabilizować tułów. Gdy widzimy, że dziecko stabilizuje tułów, ale jeszcze ma zaburzenia równowagi, jeszcze nie łapie przestrzeni, to jak najbardziej możemy dziecku pomagać siadać. Oczywiście robimy to podkładając poduchy, żeby miało czego się przytrzymać, żeby tę równowagę sobie korygowało.
Siadanie to co innego niż siedzenie. Jeśli chcemy pomóc maluchowi, posadźmy go i podeprzyjmy poduszkami – w ten sposób będzie ćwiczył mięśnie. Nie wolno go natomiast zmuszać przedwcześnie do siadania, bo – jak uczy historia – nadgorliwość może wyrządzić nieodwracalne szkody.
Jeżeli dziecko nie stabilizuje tułowia, wisi na krzesełku, to wiadomo, że takiego dziecka jeszcze nie sadzamy. Poczekajmy jeszcze parę miesięcy aż zobaczymy, że gdy posadzimy naszego malucha, on ładnie stabilizuje tułów.
Jeśli głaszczemy dziecko po pleckach, a ono się wypręży, to już wiemy, że możemy je sadzać z podparciem.
Ja zawsze tak robię – dziecko sobie siedzi, ja pogłaszczę po plecach i ono się prostuje i już wtedy wiem, że potrafi stabilizować tułów. Dzieci, które mają tylko zaburzenia równowagi i problem z koordynacją jak najbardziej możemy sadzać, obkładać poduszkami. Z dziećmi, które jeszcze wiszą na nóżkach należy poczekać. Lepiej położyć na plecach, niech ono się podnosi, niech sobie wzmacnia mięśnie grzbietu.
Kiedy dziecko powinno siadać?
Podobnie jak w przypadku nauki chodzenia, jest to sprawa indywidualna. Niektóre dzieci siedzą samodzielnie już w wieku 8 miesięcy, inne dopiero 2 miesiące później. Za normę przyjmuje się, że dziecko siada samodzielnie między 7. a 10. miesiącem życia. Oczywiście niewielkie odchylenia od normy dalej są normą.
Warto odróżnić siedzenie od siadania. Posadzone dziecko być może będzie umiało utrzymać tę pozycję przez dłuższy czas, natomiast samodzielne jej przyjęcie to bardziej złożony proces. Większość niemowląt opanowuje siadanie dopiero wtedy, gdy nauczy się utrzymywać pozycję na czworakach.
Pełna równowaga
Równowaga rozwija się stopniowo przez pierwszy rok życia dziecka – pamiętajmy, że dziecko leżąc podpiera się całym ciałem, a zmieniając pozycję jest zmuszone używać coraz mniejszego podparcia (stopy to przecież niewielka podpora dla całkiem sporego ciałka).
Zmysł równowagi to skomplikowany mechanizm przetwarzający wszelkie informacje o ruchach ciała. Informacje o ruchu odbierane i przekazywane są przez część ucha środkowego – błędnik, który rejestruje ruchy głowy, ułożenie ciała w przestrzeni. U dzieci zmysł równowagi związany jest z rozwojem centralnego układu nerwowego. Siadanie, chodzenie wymagają integracji równowagi z pozostałymi zmysłami. Co ważne: im więcej dziecko ma ruchu, tym szybciej zmysły się integrują.
Pierwsze odruchy równoważne pojawiają się między 6. a 8. miesiącem życia, a w pełni rozwijają się miedzy 18. a 24. miesiącem.
Zobacz też:
Kiedy dziecko zaczyna chodzić?
Wczesne odruchy bezwarunkowe z perspektywy ortopedy
Elastyczność noworodka – dobre wieści dla tatusiów
