lek. stomatolog Beata Zając – ortodonta
Klinika Ortolan
Wady zgryzu najlepiej korygować u dziecka, które wciąż rośnie
Wady zgryzu najłatwiej skorygować u dzieci i młodzieży między 12 a 18 rokiem życia. Przy niektórych wadach jednak, dobrze jest zacząć leczenie dosyć późno, tuż przed pokwitaniem po to, by zakończyć je mniej więcej wtedy, kiedy dziecko przestaje rosnąć.
Próchnica i przeciążenia zębów
Nieleczone wady zgryzu mogą powodować silne stłoczenia zębów i duże trudności w utrzymaniu prawidłowej higieny. Zakamarki między stłoczonymi zębami jest bardzo trudno oczyścić, zbiera się tam kamień i może rozwinąć się próchnica. Jednocześnie zęby nie trafiają na siebie w prawidłowy sposób i zaczynają się przeciążenia tych zębów. Czyli mamy sytuację, kiedy jeden ząb pracuje bardziej niż inne, co doprowadza do jego uszkodzenia, do starcia. Powstają ubytki przyszyjkowe lub dochodzi do rozchwiania zęba, czyli paradontozy. Nieleczone wady zgryzu u dorosłych powodują utratę tkanek twardych zębów. W momencie, kiedy zęby ścierają się przez lata, może dojść do uszkodzenia całej płaszczyzny zgryzu, co w dalszej perspektywie skutkuje zaburzeniami w stawach skroniowo-żuchwowych.
Przedwczesna utrata zębów
Nieleczone wady zgryzu mogą być przyczyną nieprawidłowego rozwoju twarzy dziecka. Mogą powodować asymetrię twarzy, nadmierne jej wydłużenie, jak również duże stłoczenia zębów i nieprawidłową ich higienę. Nieprawidłowa higiena z kolei powoduje szybszy rozwój próchnicy i przedwczesną utratę zębów u dziecka. U osób dorosłych nieprawidłowy zgryz powoduje ścieranie się zębów, problemy ze stawami skroniowo-żuchwowymi, albo utratę zębów z powodu paradontozy czy przeciążenia.
Najczęstsze wady zgryzu
Zły zgryz może być wadą wrodzoną lub nabytą. Wśród najczęściej spotykanych wad zgryzu wyróżniamy: zgryz otwarty – kiedy zęby górne i dolne nie stykają się ze sobą; zgryz głęboki – gdy zęby górne nachodzą na dolne; tyłozgryz – zęby szczęki są wysunięte w stosunku do zębów żuchwy; stłoczenia – zęby mają za mało miejsca i nieprawidłowo rosną; zęby odseparowane – widoczne szpary pomiędzy poszczególnymi zębami.