Szkarlatyna, płonica – ogólnoustrojowa zakaźna choroba wieku dziecięcego

Chorobę wywołuje paciorkowiec streptococcus pyogenes. Nazwa pochodzi od koloru wysypki/

Szkarlatyna to jedna z chorób wieku dziecięcego.  Podobnie jak wszystkie inne choroby dziecięce jest obłożona ryzykiem poważnych powikłań. Przebiega z charakterystyczna wysypką.

Drogi zakażenia

• zakażenie następuje drogą kropelkową;
• najpoważniejszym źródłem zakażenia jest chory;
• ryzyko zakażenia istnieje te: w przypadku:  ozdrowieńców, nosicieli, zakażonych przedmiotów, pokarmów;

Okres wylęgania

Mitem jest przekonanie, że „nie ma szkarlatyny bez anginy”. Szkarlatyna jest jedną z najpowszechniejszych chorób dziecięcych. Szczyt zachorowań odnotowano w 1995 r. , po czym dynamika choroby opadła, by w 2004 r. znowu przybrać na sile. Najwięcej zachorowań notuje się  u  dzieci 4- oraz 6-letnich, bardzo rzadko u niemowląt.  

• Od momentu zakażenia może minąć 2 – 5 dni;

Objawy  szkarlatyny

• nagły początek;
• wysoka temperatura;
• wymioty;
• ból gardła;
• powiększone węzły chłonne pachwinowe;
• wysypka drobnoplamistra żywoczerwona, obejmująca na ogól całe ciało z wyjątkiem trójkata wokól nosa, ust i podbródka;
• wysypka jest intensywniejsza na zagrzanych miejscach ciała (np pod bielizną), w fałdach ciała;
• wysypka trwa róznie długo – od kilku godzin do tygodnia;
• w drugim tygodniu choroby pojawia się łuszcenie naskórka – głównie dłoni i stóp;
• charakterystyczny wygląd języka – początkowo pokryty nalotem potem oczyszcza się i zmienia w t.zw. język malinowy, wyraźnie widoczne są brodawki języka;

Diagnostyka

• badania laboratoryjne
• morfologia wskazuje na podwyższona ilośc leukocytów;
• wysokie miano ASO (antystreptolizyny);
• dodatni wymaz z gardła

Leczenie 

• antybiotykoterapia przez 10 – 14 dni ( cefalosporyny lub makrolidy)

Możliwe powikłania

• zapalenie nerek;
• zapalenie ucha środkowego;
• gorączka reumatyczna;