Jeść zdrowo to jeść świadomie. Bulimia i anoreksja czają się za rogiem

mgr Jagoda Zajączkowska – psycholog, psychoterapeuta, coach

www.pogoda-ducha.pl

Jeść zdrowo i nie zwariować

Zdrowe odżywianie kojarzy się z kiełkami, jarmużem, koktajlami warzywno-owocowymi, oczyszczającymi ziółkami. Tymczasem  pojęcie to jest znacznie szersze.

Moim zdaniem zdrowe odżywianie to świadome jedzenie w wielu znaczeniach tego pojęcia. Po pierwsze oznacza, że wiem na co mam ochotę oraz ile chcę zjeść. Obserwuję swój organizm i potrafię znaleźć optimum pomiędzy uczuciem głodu a uczuciem przejedzenia. Sięgam po jedzenie z racjonalnych powodów – kiedy jestem głodna lub kiedy nadszedł czas posiłku. Jem regularnie. Natomiast nie sięgam po jedzenie w celu uporania się ze swoim smutkiem, samotnością czy z nudą. Czyli jeść zdrowo to jeść świadomie.

Świadomość oznacza też, że wiem, co jem. Wiem, jakie konsekwencje ma to, po co sięgam i jak wpłynie na mój organizm. Dotyczy to szczególnie produktów wysoko przetworzonych, takich jak słodycze czy fast foody. Jeżeli chcę po nie sięgnąć, to jest w porządku, ale warto, żebym miała świadomość, w jaki sposób takie jedzenie na mnie wpływa. Kieruję się tą świadomością, sięgam po to, co dla mnie dobre, a unikam tego, co mi szkodzi.

Jeść zdrowo to jeść w skupieniu

Kolejne znaczenie wyrażenia “jeść świadomie” to jeść spokojnie, bez rozpraszaczy typu książka, telewizja, internet czy radio. Jestem skupiona na tym, co robię. Staram się jeść wolno, doświadczając jedzenia jak największą liczbą zmysłów. Słowo-klucz to także regularność, gdyż regularność jedzenia jest bardzo ważnym aspektem, który prowadzi do zdrowego odżywiania. Natomiast wiem niestety, że terminu „zdrowe odżywianie” często używa się w celu pokazania diet cudów, które nie są tak naprawdę do końca dobre. Musimy pamiętać o tym, że żadna restrykcyjna dieta nam nie służy i że nie każda dieta jest dobra dla każdego. To, co służy jednej osobie może być niezdrowe dla innej. 

Jeść zdrowo –  czy można się uzależnić od zdrowej diety?

Jeżeli mówimy o zdrowym odżywianiu w mojej definicji, to korzyści z tego wynikające, w postaci dobrego samopoczucia czy zdrowia fizycznego, są na tyle atrakcyjne, że po prostu warto. Natomiast niepokojąca jest sytuacja, kiedy zdrowe odżywianie czy zafiksowanie na idei zdrowego odżywiania, przejmuje kontrolę nad naszym życiem. Inne aspekty naszego życia stają się mniej ważne albo brakuje na nie czasu, ponieważ jesteśmy skupieni na tym, aby jeść zdrowo. To zjawisko doczekało się nawet swojego terminu. Tego typu obsesja na punkcie jedzenia wyłącznie zdrowych produktów jest nazywana ortoreksją.

Dziecko nie je lub je inaczej – co robić?

Pierwsza rzecz to przede wszystkim przyjrzeć się, jaka jest skala tego zjawiska. Takie zainteresowanie jedzeniem lub jego brak, w tym okresie jest naturalne. Jeżeli jednak widzimy, że zaburzenia odżywiania są niepokojące, to warto usiąść i porozmawiać z dzieckiem. Zastanowić się wspólnie do czego ma prowadzić to, co dziecko robi, zaproponować dodatkową pomoc. Dobrze jest zbadać, czy chodzi właśnie o niezadowolenie ze swojego ciała i wyglądu, poszukać wiedzy na ten temat oraz wspierać nasze dziecko. Rodzice powinni zaproponować zdrowsze formy radzenia sobie z problemami i pomóc dziecku budować poczucie własnej wartości innymi metodami, w innych obszarach życia.

Warto pilnować, żeby jedzenie nie stało się głównym zainteresowaniem naszego dziecka, aby skoncentrowanie na własnej figurze czy wadze, nie było dominującym elementem życia. Można to na przykład osiągnąć przez ubarwianie życia dziecka innymi aktywnościami. Zaproponować zajęcia zgodne z zainteresowaniami dziecka, pokazywać na własnym przykładzie, że można jeść zdrowo i dobrze wyglądać, aktywnie spędzać czas i nie przejmować się opinią innych osób.