Leczenie wad postawy

Marek Waszkiewicz – fizjoterapeuta, dyplomowany terapeuta manualny

Prywatny gabinet, ul. Zwoleńska 81, Warszawa-Wawer, tel. 668 141 905

Leczenie wad postawy to długi proces

Przestrzenne złe ustawienie całości układu kostnego doprowadza w pierwszej kolejności do dyskomfortu w postaci bólu. Jest to bardzo indywidualne. Ból może występować w części lędźwiowej lub piersiowej kręgosłupa, w barku, w kolanie, w biodrze, a nawet w pachwinie. W takiej sytuacji należy pójść do wykwalifikowanego fizjoterapeuty po to, żeby ocenił stan naszego układu kostnego. Lekarz podejmie też decyzję o tym, czy wykonywać mobilizację poszczególnych stawów kręgosłupa i miednicy. Jeśli taką mobilizację wykona, to w następnej kolejności decyduje, które grupy mięśniowe należy relaksować, a które rozciągać po to, żeby ten układ był stabilny w pozycji symetrii. Fizjoterapeuta od razu poprawia ustawienie całego układu kręgosłupa, a także mówi, jakie ćwiczenia należy robić w domu. Trzeba pamiętać, że leczenie wad postawy trwa.

Na początek – domowa gimnastyka

Przeważnie ćwiczenia takie powinno wykonywać się codzienne. Proces takiej domowej rehabilitacji jest długi, ale też ważne jest, aby terapeuta dał pacjentowi jak najmniej ćwiczeń – wtedy jest większa szansa, że będą wykonywane systematycznie. Nie leczymy tego lekami przeciwbólowymi, nie stosujemy też w takich przypadkach masażu, gdyż jest to zabieg wyłącznie wspomagający albo przygotowujący do właściwej terapii. Nie podejmujemy szybkich decyzji o zastosowaniu wyrównania, bez wcześniejszej wizyty u fizjoterapeuty. Lepiej także nie robić od razu rozbudowanej diagnostyki – rezonansu, rentgena, tomografii komputerowej. Szukamy na początek najprostszych rozwiązań, czyli staramy się bodźcować czynnościowo cały układ. Dopiero jeśli takie postępowanie nie przyniesie efektów, udajemy się do lekarza po to, żeby poszukać głębszego problemu, np. jakiegoś uszkodzenia strukturalnego.

Gimnastyka korekcyjna – tak czy nie?

Gimnastyka korekcyjna oczywiście ma sens, ale pod jednym warunkiem: ćwiczenia muszą być dobrane indywidualnie dla danego dziecka. Każde dziecko ma bowiem zupełnie inny problem. U jednego np. złe ustawienie układu będzie skutkowało pogłębioną kifozą piersiową. W takim przypadku próby wzmacniania mięśni grzbietu są absolutnie bezzasadne. Dlatego, że tym, co podtrzymuje pogłębienie krzywizny piersiowej, czyli tę pogłębioną kifozę,  jest przykurcz mięśni piersiowych większych. Jeżeli ich nie rozluźnimy, to próby wzmacniania mięśni grzbietu są bezpodstawne. Nic nie dają, a pacjent może latami robić ćwiczenia, które nie będą przynosiły żadnych wymiernych efektów.

Pogłębiona lordoza potocznie zwana jest lordozą – krzywizna jest mocno pogłębiona. W większości przypadków przyczyna to przykurcz mięśni biodrowo-lędźwiowych, gdzie wspólnie powięzią przechodzą mięśnie proste uda. I dopóki tego układu mięśniowego nie zrelaksujemy (a zazwyczaj dochodzi jeszcze do większego skrócenia po jednej stronie), to nie będziemy mieć wpływu na to, żeby zmniejszyć pogłębienie tej krzywizny.