dr Magdalena Kaczorowska-Frontczak; specjalista pediatra, specjalista neurolog dziecięcy.
Objawy padaczki u niemowlęcia.
Kiedy możemy podejrzewać, że mamy do czynienia z epilepsją?
ryc: stronarafala.com Zespół Westa ujawnia się u niemowląt i małych dzieci najczęściej między 3. a 9. miesiącem życia, częściej u chłopców niż u dziewczynek. Napad to szybki lub powolny skłon ku przodowi. Warunkiem rozpoznania jest triada: seryjne napady zgięciowe, opóźnienie rozwoju psychoruchowego i hipsarytmia w zapisie EEG. U większości pacjentów pozostają objawy upośledzenia umysłowego, a także objawy ogniskowe. Zespół Westa należy do padaczek lekoopornych. Inną postacią padaczki jest zespół Lennoxa-Gastauta rozwijający się między 1. a 8. rokiem życia, także częściej u chłopców. Objawy są niejednolite – napady atoniczne, z nagłą utratą napięcia mięśni i upadkiem, napady miokloniczne ze skurczem grup mięśniowych, nietypowe napady nieświadomości, częściowe utraty przytomności. Dziennie może wystąpić nawet 100 takich napadów. (przyp. red.)
Napady padaczkowe mogą wyglądać naprawdę różnie.
Nie są to tylko typowe objawy, znane najczęściej z filmów fabularnych, czyli: uogólnione drgawki, występujące często z utratą przytomności czy przegryzieniem języka oraz oddaniem moczu. To jest opis tylko pewnego typu napadów.
W epilepsji występują również napady niedrgawkowe i wówczas nie dochodzi do żadnych drżeń, ale np. utraty kontaktu z dzieckiem. U małych dzieci pojawiają się także dziwne, nieobserwowane wcześniej ruchy.
Typowym zespołem padaczkowym okresu niemowlęcego jest zespół Westa, który objawia się tzw. napadami skłonu.
Dziecko wykonuje ruchy przyginania głowy i klatki piersiowej do kolan, czasami jest to traktowane przez rodziców jako napady kolki.
Rodzaje napadów są naprawdę różne i bywa, że specjaliści neurolodzy dziecięcy, epileptolodzy mają wątpliwości co do tego, czy dany powtarzalny ruch kończyn czy powtarzalne zachowanie, np. mlaskanie, mają charakter padaczkowy.
Wówczas sięgamy do badania VIDEO EEG, czyli jednoczesnej rejestracji zapisu EEG i tego, jakie ruchy wykonuje dziecko. Kiedy w czasie badania zarejestrujemy napad, to daje nam to jednoznaczną odpowiedź; jeżeli w badaniu widzimy wzorzec napadów w trakcie występowania tych ruchów, to mamy pewność, że te ruchy mają właśnie charakter padaczkowy.
Co jeżeli jakieś zachowanie dziecka budzi nasz niepokój?
Przede wszystkim spróbować to nagrać – w tej chwili praktycznie każdy ma w zasięgu ręki jakieś urządzenie aby nagrać film, może to być zwykły telefon komórkowy. Nagrany materiał należy przy najbliższej okazji pokazać lekarzowi. Czasami takie objawy mogą nie wystąpić podczas wizyty lekarskiej, a opowiadanie o tych objawach nie do końca oddaje ich naturę. Zarejestrowany materiał może wystarczyć lekarzowi do stwierdzenia, czy mamy do czynienia z napadem padaczkowym.
Kiedy ujawnia się epilepsja?
Padaczka może się ujawnić u człowieka w każdym wieku.
Od okresu noworodkowego do późnej starości, a nawet w okresie prenatalnym.
Są pewne rodzaje drgawek, które mogą występować jeszcze przed narodzinami. Czasami w wywiadzie, retrospektywnie, dowiadujemy się, że mama czuła będąc w ciąży gwałtowne ruchy płodu.
Są dwa szczyty zachorowań: częściej padaczka zaczyna się w okresie niemowlęcym, do ukończenia 1. roku życia; drugi taki szczyt zachorowań występuje u osób starszych, powyżej 65., nawet powyżej 75. roku życia.
Zobacz też:
Choroby zakaźne wieku dziecięcego
Padaczka może się ujawnić u człowieka w każdym wieku. Od okresu noworodkowego do późnej starości, a nawet w okresie prenatalnym. Są pewne rodzaje drgawek, które mogą występować jeszcze przed narodzinami. Czasami w wywiadzie, retrospektywnie, dowiadujemy się, że mama czuła będąc w ciąży gwałtowne ruchy płodu. Są dwa szczyty zachorowań: częściej padaczka zaczyna się w okresie niemowlęcym, do ukończenia 1. roku życia; drugi taki szczyt zachorowań występuje u osób starszych, powyżej 65., nawet powyżej 75. roku życia. O objawach epilepsji u nimowlat mówi neurolog - Magdalena Kaczorowska - Frontczak
