Pandemia – wpływ izolacji na psychikę

Tomasz Kowalczyk – lekarz rezydent w trakcie specjalizacji z psychiatrii

Pandemia i jej konsekwencje

Pandemia zmieniła świat, wpłynęła na relacje międzyludzkie i postrzeganie rzeczywistości. Zredefiniowała pozycję człowieka we wszechświecie, pokazała słabe punkty cywilizacji technologicznej i globalizacji. Szalejący wirus każe się zastanowić nad kondycją rodziny, więzi między ludźmi. Pandemia i związane z nią ograniczenia dotykają nas wszystkich, a dzieci i młodzież w szczególności.

Pandemia i związana z nią przymusowa edukacja w systemie zdalnym z jednej strony mogą sprzyjać pewnemu odseparowywaniu się od ludzi. Z drugiej jednak strony osoby, które doświadczyły jakiejś formy przemocy w szkole mogą paradoksalnie na tym zyskać, dlatego że są fizycznie odseparowane od swoich oprawców. Niestety taka izolacja może też ograniczyć możliwość konfrontowania się ze swoimi słabościami, szukania innego rozwiązania problemów niż ucieczka, odseparowanie się.

Pandemia będzie mieć długofalowe konsekwencje

Pandemia i związana z nią edukacja zdalna ma ogromny wpływ na psychikę dzieci i młodzieży. Wiele z nich bardzo źle znosi izolację i ograniczenie kontaktów z rówieśnikami.

Pandemia a relacje rodzic-dziecko

Zamknięcie szkół i przeniesienie nauki do domu może mieć jeszcze jedną konsekwencję. Ponieważ rodzice też byli przez jakiś czas zamknięci w domach, paradoksalnie ich kontakt z dzieckiem się zintensyfikował. Częściej widzieli swoje dziecko, mieli więcej okazji do interakcji.

Przykładem polskiego hikikomori (choć nie do końca spełniającego wszystkie kryteria diagnostyczne), jest film “Sala samobójców” w reżyserii Jana Komasy. W filmie tym główny bohater powoli zaczął umykać uwadze rodziców. Tracili oni stopniowo możliwość interweniowania w odpowiednich momentach. Na początku trochę mniej go było w domu. Niby był, ale nie z nimi, nie przy nich. Rzadziej się pokazywał, nie mówił o swoich problemach. De facto nie stwarzał rodzicom żadnych kłopotów, więc nie mieli powodu do interakcji z nim. Byli coraz bardziej pochłonięci swoim światem, a ich dziecko – swoim.

Pandemia – co dalej?

Jeśli chodzi o lockdown i obecną izolację społeczną, zjawisko to może rozwinąć się w dwóch kierunkach. Rzeczywiście dzieci odseparowano od możliwości socjalizowania się z rówieśnikami. Może to zwiększyć tendencję do unikania kontaktów międzyludzkich. Z drugiej strony jednak, kontakt z rodzicami i brak dodatkowego stresu związanego z trudnościami szkolnymi, może paradoksalnie sprzyjać chęci nawiązywania kontaktów. Większość dzieci mimo wszystko potrzebuje kontaktu z innymi dziećmi. A kiedy ludzie zostają siłą odseparowani od siebie pojawia się, z reguły z przekory, bunt i kontakty przenoszą się do innej przestrzerni. Mogą przenieść się do internetu, może częściowo na podwórko. Trudno dokładnie określić konsekwencje takiej izolacji. Ja jestem dobrej myśli.

 

 

 

Podsumowanie
Pandemia - wpływ izolacji na psychikę
Tytuł
Pandemia - wpływ izolacji na psychikę
Opis

Nadszedł trudny czas dla rodziców, dzieci, nauczycieli. Zdalne nauczanie, izolacja, wiele różnych ograniczeń - wszystko to nie wpływa pozytywnie na psychikę. Tomasz Kowalczyk – lekarz rezydent w trakcie specjalizacji z psychiatrii, mówi o niektórych konsekwencjach pandemii.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *