dr Szymon Zielonka – optometrysta
szymonzielonka.pl
Terapia widzenia – ćwiczenia
Terapia widzenia jest skierowana na leczenie problemów neuromięśniowych, czyli kłopotów z ustawieniem oczu, z ruchami oczu, bądź z akomodacją. A także z przetwarzaniem informacji wzrokowej, czyli analizą wzrokową, przetwarzaniem wzrokowo-przestrzennym oraz integracją wzrokowo-motoryczną.
Terapia widzenia korygowaniu zaburzeń wzroku wykorzystuje różne urządzenia, akcesoria, dzięki czemu możemy wykonywać wiele rozmaitych ćwiczeń. Pokażę takie najprostsze akcesoria. To jest sznurek Brocka, stosowany w terapii od co najmniej 60 lat. Na tym sznurku mamy różne kuleczki. Za jego pomocą robi się ćwiczenia dotyczące głównie ustawienia oczu, ruchów oczu. Mamy też linijkę aperturową. Niestety nie jestem w stanie pokazać jak przez to urządzenie widać obraz (a to jest najistotniejsze), więc nie da się za pomocą samego opisu oddać tego, na czym polegają ćwiczenia z tym urządzeniem i jak w trakcie tych ćwiczeń się widzi. Linijka aperturowa służy poprawie akomodacji, ustawienia oczu.
Tutaj mamy kolejne, proste urządzenie – flipery akomodacyjne, również służące do ćwiczenia akomodacji i ustawienia oczu.
A to do ćwiczenia percepcji – interpretacji obrazu. Dziecko musi za pomocą tych klocków zbudować narysowany na kartce obiekt. Te obiekty na początku są łatwe, potem, w trakcie trwania terapii przechodzi się do coraz bardziej złożonych.
Terapia widzenia zazwyczaj trwa 3-4 miesiące, jeśli mamy dp czynienia tylko z jednym zaburzeniem. Jej skuteczność zależy przede wszystkim od zaangażowania i determinacji pacjenta.
Terapia widzenia – skuteczność
Skuteczność terapii widzenia zależy przede wszystkim od rodzaju problemu. A także – od determinacji pacjenta, jego zaangażowania, tego, czy będzie przestrzegać zaleceń. Czas trwania terapii widzenia jest na ogół krótki – 3-4 miesiące, jeżeli mamy jeden problem, np. z akomodacją. Już po 4-6 tygodniach pacjent zaczyna odczuwać poprawę, objawy zmniejszają się. Przed rozpoczęciem terapii widzenia i po jej zakończeniu, konieczne jest (przynajmniej moim zdaniem) “zmierzenie” objawów za pomocą kwestionariusza dopasowanego do danego problemu. Dzięki temu osoba ma motywację do ćwiczeń i jest w stanie ocenić, na ile objawy się zmniejszyły. Z reguły ustępują całkowicie.
W terapii widzenia zmiana, poprawa nie ma charakteru skokowego, jest rozłożona w czasie. To trochę tak, jak ze starzeniem się. Codziennie rano widzimy w lustrze tę samą twarz, ale po 20 latach jesteśmy dużo starsi. W przypadku terapii widzenia nie zauważymy, że nagle coś się poprawiło, więc możemy tę poprawę przeoczyć. Dlatego potrzebny jest kwestionariusz. Przypomina on nam, że te objawy na początku były i to z reguły bardzo uciążliwe.
Co to jest sznurek Brocka, do czego służy linijka aperturowa, czym zajmuje się terapia widzenia - na te pytania odpowiada dr Szymon Zielonka – optometrysta.
