dr Ernest Kuchar – specjalista chorób zakaźnych, specjalista medycyny sportowej, ordynator Kliniki Pediatrii z Oddziałem Obserwacyjnym Publicznego Dziecięcego Szpitala Klinicznego WUM
Szczepienia wywołują autyzm? Autyzm poszczepienny jest mitem założycielskim ruchów antyszczepionkowych.
Należy podkreślić, że autor badań wiążących szczepienia z ujawnieniem się autyzmu u dziecka dawno temu ogłosił ich nieprawdziwość.
Należy rozróżnić powikłania i odczyny poszczepienne. Odczyny występują miejscowo i ogólnie, pojawiają się w ciągu 48 godzin od szcepienia. Miejscowe odczyny to: zaczerwienienie, ból, obrzęk, naciek. Odczyny ogólne: złe samopoczucie, niepokój dziecka, nadmierna senność, bóle mięśni, wysypka. Wśród powikłań wymienia się: trwającą od kilkunastu minut do kilku godzin i przemijająca bez żadnych następstw gorączkę (ok. 50% przypadków); drgawki ( 1/106000 przypadków–ryzyko ich ujawnienia się wzrasta u osób genetycznie obciążonych skłonnością do występowania stanów napadowych, pojawiają się do 48 godzin od szczepienia i towarzyszy im wysoka temperatura; zapalenie mózgu (2,9 /1000000 przypadków) – rozwija się w drugim tygodniu od szczepienia DTP (podajemy za Nowa Pediatria 5/1999 Krystyna Sidor, Andrea Horwath)
Autyzm jest zaburzeniem rozwojowym ośrodkowego układu nerwowego, którego główne objawy dotyczą kontaktu między ludźmi oraz reakcji emocjonalnych. Dziecko autystyczne wygląda tak samo jak zdrowe, rusza się tak samo jak zdrowe, natomiast inaczej się zachowuje w obecności innych ludzi. Zaburzenie to pojawia się prawdopodobnie już w okresie życia płodowego, bo jest zaburzeniem rozwojowym mózgu, natomiast rozpoznać je jesteśmy w stanie dopiero wtedy, kiedy dziecko zaczyna żyć społecznie, ponieważ bez tego nie sposób stwierdzić, że te kontakty społeczne i emocjonalne są zaburzone.
Autyzm spowodowany szczepieniem to mit
Niektórzy ludzie obawiają się związku autyzmu ze szczepieniami. Natomiast twarde dowody jakie mamy przemawiają przeciwko takiemu związkowi.
Przede wszystkim nie ma mechanizmu, który by tłumaczył wpływ szczepień na zaburzenie rozwojowe jakim jest autyzm.
Powikłania ciążowe możliwą przyczyną autyzmu
Po drugie: spośród najważniejszych czynników ryzyka rozwoju autyzmu należy wymienić np. starszy wiek rodziców, który zupełnie nie ma związku ze szczepieniami. Należy także wymienić choroby i leki przyjmowane przez matkę podczas ciąży np: cukrzyca czy zatrucie ciążowe. Wreszcie rozwojowi autyzmu sprzyjają niedobory pokarmowe w trakcie ciąży, np. niedobór witamin z grupy B, przede wszystkim kwasu foliowego.
Wykazano, że uzupełnianie kwasu foliowego w czasie ciąży nie tylko zmniejsza ryzyko rozwoju wad układu nerwowego, takich jak wada cewy nerwowej, ale również zmniejsza ryzyko rozwoju autyzmu. Podobnie ze skłonnością rodzinną – cóż wspólnego ma skłonność rodzinna do wystąpienia autyzmu ze szczepieniami? Rozumiem, że ten domniemany związek między szczepieniami a autyzmem budzi niepokój – wielu ludzi nie wgłębia się w istotę problemu, natomiast wystarcza im w zupełności proste skojarzenie, że autyzm występuje mniej więcej w wieku kilkunastu miesięcy. Tak naprawdę w tym wieku jesteśmy w stanie go dopiero rozpoznać, bo jak już wspominałem, zaburzenia rozwojowe są generalnie wrodzone, natomiast żeby one stały się widoczne dziecko musi osiągnąć pewien poziom rozwoju. A ponieważ mniej więcej w podobnym wieku, czyli między 15. a 18. miesiącem życia dzieci otrzymują szczepienia przeciw odrze, śwince i różyczce stąd ta zbieżność czasowa jest przez niektórych traktowana jako związek przyczynowo-skutkowy.
